Skip to content

Category: વાર્તાનું આકાશ

પાઉચવાળો

‘પાણી..ના… પાઉ…ચ લેવાના…’, સ્ટેશન પર ગાડી આવતાંની સાથે જ એક તીણો સ્વર પ્લેટફોર્મ પર રેલાયો. માણસોની ભીડને ચીરતો એ બારીએ બારીએ ફરવા લાગ્યો. એ ફરતો હોય ત્યારે એની ઝડપ ટ્રેનની ઝડપ કરતાં પણ વધારે લાગતી. જે બે-ચાર પાઉચ વધારે વેચાયાં તે! “એ..ય.. પાણીના પાઉચવાળા. એક પાઉચ આપને.”, અવાજની દિશામાં પાઉચ…

બેલેન્સ

“જબ તક હૈ જાન મેં નાચુંગી…” લારીમાં મૂકેલાં સ્પીકર પર મોટા અવાજે ‘શોલે’નું આ ગીત શરુ થયું. લારી પાસે એક માણસ પાથરણું પાથરીને બેઠો હતો. પાથરણા પર છૂટ્ટા પૈસા પડ્યાં હતાં. સામસામે લાકડીઓ ગોઠવીને ઉપર એક જાડું દોરડું બાંધેલું હતું. એક સાત-આઠ વરસની છોકરી બાંધેલી લાકડીઓના આધારે ઊપર ચઢી. પાથરણા…

error: Content is protected !!