પપ્પાના ઘરે કામ માટે આવતા બહેને સમાચાર આપ્યાં, ‘શિખાબેન બાપુજી બહુ બીમાર છે. તમે આવો તો સારું.” “પણ મેં તો કાલે જ વાત કરી છે. ત્યારે તો બરાબર હતાં.” “ના બેન. એમની તબિયત બે-ચાર દિવસથી ખરાબ છે. પણ તમને ચિંતા થાય એટલે કંઈ કહેતા નથી. મને પણ જાણ કરવાની ના…
શિખા ચાનો કપ લઈ બાલ્કનીમાં આવી હિંચકે ગોઠવાઈ. સાંજ ઊતરી આવી હતી અને એમાં પણ ચોમાસાના દિવસો હતાં એટલે કાળા વાદળોથી આકાશ ઘેરાઈ ગયું હતું. ધીમો પવન બાલક્નીમાં રાખેલા કૂંડાના છોડને અને શિખાની લટોને એક સરખી રીતે હલાવી રહ્યો હતો. રુમમાં વાગી રહેલું ‘યે શામ મસ્તાની મદહોશ કીએ જાય..’ જાણે…
